{AudioVoice(NPC_VCE_NEW_9049_37_1_Yolu){ChangeScene(ATPT3_37_03)การทะเลาะวิวาทจบลงด้วย การที่บาอาร์ทำลายประตูแห่งทาริเบร์
พวกเรากลับไปที่ป้อมปราการของตัวเองโดยไม่พูดอะไร และความเงียบก็เข้ามาปกคลุม
{AudioVoice(NPC_VCE_NEW_9049_37_2_Yolu)ในม่านแห่งมาห์ที่เวลาผ่านไปช้าๆ...
ข้าได้ใช้ชีวิตในแต่ละวันด้วยความคิดที่ว่า จะตายอย่างไรจึงจะเจ็บปวดน้อยกว่า
{AudioVoice(NPC_VCE_NEW_9049_37_3_Yolu)ทันทีที่ท้องบีบตัวลงจนเกิดความเจ็บปวด ข้าก็ได้จัดการกับความคิดได้ว่า
ถ้าผ่านไปอีกหนึ่งหรือสองฤดูกาล ถ้าอาหารหมดลง ข้าก็คงจะอดตาย
{AudioVoice(NPC_VCE_NEW_9049_37_4_Yolu)ข้าก็นึกถึงวันที่อดตาย สมัยที่เป็นเด็กกำพร้าจากสงคราม
ความทรงจำที่ท่านอาจารย์ส่งโจ๊กอุ่นๆ มาให้ก็ลอยขึ้นมา
{AudioVoice(NPC_VCE_NEW_9049_37_5_Yaz){ChangeScene(ATPT3_37_01)นี่เป็นปัญหาที่มีอยู่จริงนี่ ? แต่อย่างไรก็ตาม ข้าก็รอดมาได้...
แต่ตอนนี้กลับต้องมาตกเป็นเหยื่อ ของแม่มดที่ไม่รู้จักแม้แต่หน้าตา เฮ้อ...

{AudioVoice(NPC_VCE_NEW_9049_37_5_Yaz){ChangeScene(ATPT3_37_01)นี่เป็นปัญหาที่มีอยู่จริงนี่ ? แต่อย่างไรก็ตาม ข้าก็รอดมาได้...
แต่ตอนนี้กลับต้องมาตกเป็นเหยื่อ ของแม่มดที่ไม่รู้จักแม้แต่หน้าตา เฮ้อ...

{AudioVoice(NPC_VCE_NEW_9049_21_6_Yolu){ChangeScene(ATPT3_38_01)รอคอยวันพรุ่งนี้ที่ไม่มีวันมาถึง
แล้วแผดเผาร่างทั้งร่าง จนเหลือเพียงความว่างเปล่า
{AudioVoice(NPC_VCE_NEW_9049_37_7_Yolu)การอดตายนั้น เจ็บปวดมากกว่าที่คิด
คนอื่นๆ ไม่เป็นอะไรกันใช่ไหม ? ช่วงนี้ช่างเงียบนัก
{AudioVoice(NPC_VCE_NEW_9049_37_8_Yolu)ข้าไปที่ประตูแห่งทาริเบร์ที่พังทลาย แห่งโพรโทเคียร์เพียงผู้เดียว
หากมีหินดำ ข้าก็คงจะทำให้กลับสู่สภาพเดิมได้...
{AudioVoice(NPC_VCE_NEW_9049_37_9_Yolu)ไม่สิ หรือจะลองใช้แร่สุกสว่าง เป็นพลังงานชั่วครู่...?
ใช่แล้ว จะต้องออกไปได้ ทุกคน...! พวกเราออกไป... ไม่ได้หรอก
{AudioVoice(NPC_VCE_NEW_9049_37_10_Yolu)พวกมนุษย์ที่ปล้นโพรโทเคียร์นั้น ไม่ได้นำแต่หินดำไปเพียงเท่านั้น
แต่กลับนำธรณี, เพลิง, วายุ, พฤกษา, ความรู้สึก... และแร่สุกสว่างมากมายของข้าไปจนหมด...

เป้าหมายสำเร็จ : โซล มาเคียร์ ฟันของโยลู
- ขึ้นขี่อาวุธของบาอาร์ แล้วกำจัดเซเบอร์คาลุค

---

การดำเนินการที่จำเป็น:

1. ฆ่ามอนสเตอร์ (1):
   - เซเบอร์คาลุค